Cerkiew greckokatolicka św. Trójcy
Pierwsza drewniana cerkiew w Żółkwi została wybudowana na początku XVII w., ale spłonęła w pożarze w 1719. Już rok później z inicjatywy Konstantego Władysława Sobieskiego – syna króla Jana III – wybudowano nową cerkiew.
Jest to budowla konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium, węższym od nawy. W XIX w. do prezbiterium, na osi dobudowano niską murowaną zakrystię z renesansowym obramowaniem okna przeniesionym z żółkiewskiego zamku.
Całość zwieńczona jest trzema okazałymi kopułami, osadzonymi na ośmiobocznych bębnach, zakończonymi hełmami z latarniami. Ściany i kopuły są pokryte gontem. Wokół cerkwi biegnie szeroki okap wsparty na wystających belkach konstrukcji. Wewnątrz świątyni znajdują się polichromia z XVIII w. i ikonostas z 1728 r., z rzeźbionymi carskimi wrotami, zawierający około 50 ikon. Autorstwo ikon przypisuje się żółkiewskiemu malarzowi w służbie Sobieskich Bazylemu Petranowiczowi.
Cerkiew została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
